کودک شاد

مهمترین عامل رشد فکری و جسمی و ایجاد شادی در کودکان در سنین کم بازی است، علاوه بر اهمیت موضوع از بعد روانشناسی کودک باید به این نکته نیز اشاره کرد که بازی و شادی یكی از راهكارهای حفظ سلامت كودكان است. كودكی كه شاد است، قلب سالم‌تری دارد. دلیل علمی این اتفاق، تنظیم ضربان قلب و جلوگیری از ایجاد حمله قلبی ناشی از عصبانیت و از سوی دیگر كنترل میزان فشار خون است. در افراد شاد، میزان ضربان قلب در هر دقیقه، ‌شش تپش كمتر از دیگران است. بنابراین قلب این افراد تحت فشار نیست و به آرامی فعالیت می‌كند. این واقعیت را هم اضافه كنیم كه قلب با هر ضربه عاطفی و احساسی واقعا می‌شكند. این شكستن به شكل آسیب به مویرگ‌های ظریف قلب اتفاق می‌افتد كه در نهایت باعث آسیب جدی به قلب می‌شود.

چگونه کودکی شاد تربیت کنیم

اگر مادران شاد باشند زندگی در خانه جریان می‌یابد، اگر خنده، شادی، شوخی و بازی کنند همه اهل خانه را به زندگی نوید می‌دهند. انتقال شادی از پدران و مادران به کودکان میسر است. کودکان همین چند سال را برای شادی و بازی وقت دارند، کودک شاد امروز، انسان موفق و خوشبخت فرداست.

بازی کردن به کودکان، کشف دنیا، قوانین طبیعت و تفکر در پیرامون زندگی را می‌آموزد آنها توانایی‌های خود را در بازی‌ها می‌سنجند که هیچ علمی آن را به کودکان نخواهد آموخت. کودکی که به اجبار والدین به جای بازی و تحرک و شادی پشت میز کلاس زبان می‌نشیند، کودکی که به جای گرفتن مداد رنگی برای نقاشی و خط‌خطی کردن، الفبا را می‌آموزد، رشد سالم روانی که بین یک تا شش سالگی اول زندگی باید اتفاق بیفتد را از دست می‌دهد.

مدیریت شادی در کودکان

از آنجا که کودکان سرشار از انرژی‌ هستند نیاز به این دارند که انرژی‌های درونی‌شان را به نحو مطلوب تخلیه نمایند که این فقط با بازی میسر و امکان‌پذیر می‌باشد. همه ما والدین در قبال کودکان خود مسئول هستیم. جر و بحث و جدال، تنش را در کودکان ایجاد کرده و اثرات منفی و مخربی را بر عملکرد مغز آنها می‌گذارد. شاید ندانید موجب اختلال در یادگیری و در مدیریت صحیح احساسات آنها می‌شود. اهمیت بازی کردن برای کودکان مانند اهمیت کار کردن برای بزرگسالان است تجاربی را که به دست  می‌آ‌ورند در آینده برای کار کردن استفاده می‌کنند.

رشد و شكوفایی كودكان

بازی خوب باعث رشد و شکوفایی کودکان می‌شود آنها با بازی کردن به شادمانی می‌پردازند و این شادمانی خلاقیت را در وجودشان برمی‌انگیزد و احساس لذت و موفقیت را در او به وجود می‌آورد. محیط امن و سالم، بازی‌ها را به سمت سازندگی می‌برد، محیط ناامن بازی را تخریب می‌کند. کودک باید بدون ترس و اضطراب، بدون تحمیل و نگرانی به بازی بپردازد و لذت ببرد، والدین می‌بایست دورادور حامی کودکان در بازی‌ها باشند. رقابت در بازی‌ها نقش مخرب و مشارکت نقش سازنده برای کودکان دارد، بازی تمرین زندگی است و تمام مهارت‌های زندگی را در بازی می‌آموزند.

مهمترین عامل رشد كودكان

مهمترین عامل رشد کودکان در سنین پیش از دبستان بازی است، کودکان وقتی وارد محیط بزرگتر از خانواده مثل مهد کودک می‌شوند تمامی آموزش‌های لازم را می‌بینند، آنها با هم بودن، با هم خندیدن، با هم بازی و شادی کردن را یاد می‌گیرند، کلیه فعالیت‌های اجتماعی را که در بزرگسالی می‌بایست انجام دهند را پایه‌گذاری می‌کنند و کم‌کم این آموزه‌ها را فرا می‌گیرند.

کلیه آموز‌ش‌های گروهی را غیرمستقیم فقط و فقط با بازی و بازی فرا می‌گیرند. در روزگاران نه چندان دور پاره شدن سر زانوهای شلوار پسر بچه‌ها، لباس‌های گلی و خاکی، زمین خوردن‌ها، زخم‌ها و سر شکستن‌ها همه بخشی از نگرانی هر روزه پدر و مادرهایی بود که صاحب فرزندان کوچک بودند اما با آ‌مدن بازی‌های رایانه‌ای و رواج زندگی آپارتمان‌نشینی دیگر از آن هیاهوی کودکانه خبری نیست.

کودکان در آن زمان ساعت‌ها می‌دویدند، می‌خندیدند، تحرک داشتند، گروهی آواز می‌خواندند، گروهی شادی می‌کردند ولی در دوران حاضر بی‌تحرکی و تنهایی تهدیدی برای کودکان است. چرا کودکانمان را مثل زمان کودکی‌مان تربیت نمی‌کنیم مثلا در طبیعت چادر بزنیم، در هوای بارانی بدویم، برف‌بازی کنیم، گل‌بازی، شن‌بازی، پریدن به روی شاخه‌ها، بالا رفتن از تپه و کوه، طناب بازی، توپ وسطی، دزد و پلیس، بیل زدن باغچه، آتیش درست کردن و خاموش کردن و هزاران بازی دیگر. برای اینکه غرق در روزمرگی خودمان شدیم و از شادی و هیجان درونی کودکان‌مان غافل شدیم و تصور اینکه بهترین امکانات را برایشان تهیه کردیم.

ساختن و خراب كردن

بهترین بازی برای کودکان ساختن و خراب کردن انواع پازل‌ها، شن‌بازی، خانه سازی است. کودکان نیاز به تحرک دارند، طناب‌ بازی، طناب‌کشی، مسابقات گروهی، پریدن، رنگ‌آمیزی کردن، روزنامه پاره کردن، گوله کردن، پرتاب کردن، آب‌بازی، توپ‌بازی و هزاران بازی خلاق دیگر در قالب نمایش‌های عروسکی، خلاق و…

در بازی‌ها به کودکان گروهی بازی کردن را آموزش دهیم. تعامل بین والدین و کودکان، تاثیر عوامل محیطی، در نظر گرفتن خلق و خوی کودکان، شرایط مکانی، جوی، زمانی همه به داشتن یک محیط شاد برای کودکان ضروری است. با دست‌های خالی نیز می‌توان به کودکانمان لبخند و شادی را هدیه داد. بیایید کودکان خود را در آغوش بگیریم و به آنها مفهوم عشق و امید را یاد بدهیم.

آنها مالکان فردای ما هستند، انسان‌های درستکار، واقعی، با وجدان، انسان‌دوست، هم نوع‌گرا، شاد و سرزنده تحویل جامعه بدهیم. جامعه ما نیاز به تربیت انسان‌های پویا، شاد، متفکر، خلاق و سازنده دارد. به امید داشتن فردایی بهتر با انسان‌های سازنده.